چطور ایده استارتاپی مناسب را پیدا کنیم؟

هنگام راه‌اندازی یک استارت‌آپ، باید حداقل چند کاربر وجود داشته باشند که واقعاً به آنچه می‌سازید نیاز دارند – نه فقط افرادی که می‌توانند خود را تصور کنند که روزی از آن استفاده کنند، بلکه افرادی که به شدت به آن نیاز دارند. معمولاً این گروه اولیه کاربران کوچک است، به این دلیل ساده که اگر چیزی وجود داشت که تعداد زیادی از مردم به شدت به آن نیاز داشتند و می‌توانست با مقدار تلاش معمول یک استارت‌آپ برای ساخت نسخه اول ساخته شود، احتمالاً قبلاً وجود داشت. این بدان معناست که شما باید در یک بعد سازش کنید: می‌توانید چیزی بسازید که تعداد زیادی از مردم کمی می‌خواهند، یا چیزی که تعداد کمی از مردم بسیار می‌خواهند. دومی را انتخاب کنید. همه ایده‌های این نوع ایده‌های استارت‌آپی خوبی نیستند، اما تقریباً همه ایده‌های استارت‌آپی خوب از این نوع هستند.

تصور کنید نموداری که محور x آن همه افرادی را نشان می‌دهد که ممکن است آنچه شما می‌سازید را بخواهند و محور y آن نشان می‌دهد که چقدر آن را می‌خواهند. اگر مقیاس محور y را معکوس کنید، می‌توانید شرکت‌ها را به عنوان سوراخ تصور کنید. گوگل یک دهانه عظیم است: صدها میلیون نفر از آن استفاده می‌کنند و به آن بسیار نیاز دارند. یک استارت‌آپ تازه کار نمی‌تواند انتظار داشته باشد که چنین حجم زیادی را حفر کند. بنابراین شما دو انتخاب در مورد شکل سوراخی که با آن شروع می‌کنید دارید. می‌توانید یا سوراخی بکنید که پهن اما کم‌عمق است، یا سوراخی که باریک و عمیق است، مانند یک چاه.

ایده‌های استارت‌آپی ساختگی معمولاً از نوع اول هستند. بسیاری از مردم به یک شبکه اجتماعی برای صاحبان حیوانات خانگی علاقه مند هستند.

تقریباً همه ایده‌های استارت‌آپی خوب از نوع دوم هستند. مایکروسافت زمانی که Altair Basic را ساخت، یک چاه بود. فقط چند هزار مالک Altair وجود داشت، اما بدون این نرم‌افزار، آن‌ها در زبان ماشین برنامه‌نویسی می‌کردند. سی سال بعد فیس‌بوک شکل مشابهی داشت. اولین سایت آن‌ها منحصراً برای دانشجویان هاروارد بود که فقط چند هزار نفر بودند، اما این چند هزار کاربر آن را بسیار می‌خواستند.

وقتی ایده استارت‌آپی دارید، از خودتان بپرسید: چه کسی الان این را می‌خواهد؟ چه کسی آنقدر این را می‌خواهد که حتی وقتی نسخه بدی است که توسط یک استارت‌آپ دو نفره ساخته شده است که هرگز نشنیده است، از آن استفاده کند؟ اگر نمی‌توانید به این سوال پاسخ دهید، احتمالاً ایده بدی است.

شما به باریکی چاه به خودی خود نیازی ندارید. شما به عمق نیاز دارید؛ شما باریکی را به عنوان یک محصول جانبی بهینه سازی برای عمق (و سرعت) به دست می‌آورید. اما شما تقریباً همیشه آن را به دست می‌آورید. در عمل، ارتباط بین عمق و باریکی آنقدر قوی است که وقتی می‌دانید یک ایده به شدت مورد توجه یک گروه یا نوع خاص از کاربران قرار می‌گیرد، نشانه خوبی است.

اما در حالی که تقاضای شکل‌گرفته مانند یک چاه تقریباً یک شرط لازم برای یک ایده استارت‌آپی خوب است، اما کافی نیست. اگر مارک زاکربرگ چیزی می‌ساخت که فقط می‌توانست برای دانشجویان هاروارد جذاب باشد، ایده خوبی نبود. فیس‌بوک ایده خوبی بود زیرا با یک بازار کوچک شروع شد که مسیر سریعی برای خروج از آن وجود داشت. کالج‌ها به اندازه کافی مشابه هستند که اگر فیس‌بوکی بسازید که در هاروارد کار کند، در هر کالج دیگری کار خواهد کرد. بنابراین شما به سرعت در تمام کالج‌ها گسترش می‌یابید. هنگامی که همه دانشجویان کالج را دارید، با اجازه دادن به همه، بقیه را نیز به دست می‌آورید.

به همین ترتیب برای مایکروسافت یا بیسیک برای آلتایر؛ بیسیک برای ماشین‌های دیگر؛ زبان‌های دیگر به جز بیسیک؛ سیستم‌عامل‌ها؛ برنامه‌ها؛ عرضه اولیه سهام.